Hareketsizlik Yanılsaması (Alan Watts)

Hayat dediğimiz bu şey bir akıştır.

Gözlerimizle görüp algıladığımız seviyede hareketsizlik gibi görünen şey belki çok hızlı, belki çok yavaş titreşen hareketlerdir.

Bizler durmadan akan bu nehirden korkumuzdan kayalara, dallara tutumaya çalışırız.

Durduğumuzda güvende olacağızdır. Şu dalı bir tutabilsek…

Ancak bu güven de, durağanlık gibi bir yanılsamadır.

Artık gerçekliği olmayan insanlara, anılara, düşüncelere tutunur, acı çekeriz.

Çünkü hayat zalimdir, öyle değil mi?

Hayatın getirdiklerine “direnen” insanlara güçlü deriz.

Ancak hayat sadece “değişim” getirebilir.

Hayatın doğası budur.

Hayata direnmek de tanrısal olanın en güçlü görüntüsü olan doğanın sürekli değişimine direnmek demektir, insan halimizle.

Bu savaşın kazananı yoktur.

Güç hayata katılmakta, akışa teslimiyettedir.

Hayat kontrol edilmek için değil, yaşanmak içindir.

Acı, sürekli değişimin doğasına karşı savaştan doğar.

Güneş biz hazır olduğumuzda değil, kendi zamanında doğar.

Hayatın akışkanlığına direnç ne kadar büyükse, kontrol isteği ne kadar güçlüyse, hayat da o güçlü şekilde bizden kaçar.

Zihnin aradığı güven hayatın kontrol altına alınmasında değil, sıcak bir kucaklama ile bu sürekli değişimin kabullenilmesindedir.

Hayatın gerçek olduğu tek an olan şu anı bile tutamayız.

Hissettiğin her an artık geçmiştedir, gerçek değildir.

Tutunabileceğin de hiç bir şey yoktur.

O yüzden savaşmaya da gerek yoktur.

Nehir sadece akar.

Eğer bu görüşü değerli bulduysan bu mektubu bir arkadaşınla paylaşarak bana anlamlı bir destek vermiş olursun. (Yazının linki)

Mektuplarımı haftalık olarak almak için bültenime üye ol.

Bu ve buna benzer içerikler için beklerim:

🎙️ Spotify: Ege Yağız

▶️ Youtube: Ege Yağız

✖️ X (Twitter): @egeyagiz

🤳 Instagram: @egeyagiz